Büyük güne saatler kaldı.
Okulların tatil olmasına 1 gün hatta saatler kaldı. Yarın yavrularımız ve biz Anne,Babalar için çok önemli bir gün.
Bütün okul sezonu boyunca her gün okula giden kafa yoran dirsek çürüten evlatlarımızdan haliyle başarılı bir sonuç ve karne bekliyoruz.
Fakat şunu unutmayalım ki çocuklarımızın başarılarından da,başarısızlıklarından da biz sorumluyuz.
Lütfen karnesi kötü olan çocuklara anlayış gösterelim ve önümüzdeki yıl çok daha başarılı bir karne getireceğine inandığımızı ve onlara güvendiğimizi söyleyelim.
Beni tanıyanlar bilir fakat tanımayanlar için biraz bahsedeyim. 3 evlat annesiyim 2 si kız 1 tanesi erkek. Kızlarım 1. ve 2. sınıf ilkokul öğrencisi,oğlum Gurur 5. sınıf öğrencisi.
Kızlarım Masal ve Nazarın karneleri hepsi 5 almadan nereden biliyorsun diye soranlara veli bilgilendirme den bakıyorum.
4. sınıfın 2 döneminde de ve 5. sınıfın ilk döneminde Taktir alan oğlum 3 taktirin arkasından bu yıl 80,60 ile 4,5 puanla taktiri kaçırıp teşekkür alıyor.
İlk dönem Rize Ardeşen’de okuyan oğlum 2. Dönemde İzmir’e evimize dönünce okulu,arkadaşları ve haliyle bütün hocaları değişince derslerindeki notlarında biraz düşüş oldu.
Ama yinede iyi bir ortalama ile Teşekkür alacak. Oğlum günlerdir durmadan “Anne teşekkür aldığım bu yılda 2. dönemde taktir alamadığım için çok üzgünüm beni affet” deyip duruyor.
Bende ona olsun oğlum sen zeki çalışkan çocuksun ,üzülme seneye alırsın ben sana çok güveniyorum,dememe rağmen o çok üzgün .
Her sezonda taktir getirdiği için kendide bizlerde bu duruma alışık olduğumuzdan beklentilerimizi hep yüksek tuttuk,belkide bilmeden psikolojik baskı uyguladık çocuğa.
Fakat ben onlara devamlı bu konuda babalarını ve beni örnek almalarını okunmadığı zaman çok kariyerli ve maaşlı bir işleri olamayacağını,bizler gibi okumazlarsa eğer zor bir yaşantılarının olacağını,onların çocuklarınında onlar gibi zorluk yaşamalarını istemeyeceklerini söylüyorum.
Ben ilkokul mezunu bir bayanım. Ben ilkokul 4. sınıfa giderken Annem ve Babam boşandılar ve biz çok yoksulduk annemin bizi okutmak için çabalarına ve yalvarmalarına boyun eğmedik çalışıp bizi tek başına (3 kardeşiz) okutup büyütmeye çalışan annemize destek olmak için çalışmaya karar verdik üç kardeş.
Yıllarca çalışıp annemize elimizden geldiğince destek olduk,büyüdük,evlendik.
Şu anda Bizlerde anne olduk. Hayattaki en büyük dileğimiz bir çok Anne ve Baba gibi yavrularımızın Başarılı,Vicdanlı,Merhametli,Dürüst,Ahlaklı,İmanlı iyi birer vatandaş ve insan olmaları.
Belki bizler istemeden de olsa onların gurur duyacağı anne ve baba olamadık fakat istiyoruz ki bizim yapamadığımızı onlar yapsın ve onlar bizim gurur duyacağımız evlatlar olsunlar.
Okusunlar ve hayatlarını kendileri kurabilsinler bizlerinde elimizden geldiğince maddi ve manevi desteklerimizle.
Lütfen yarın bu önemli günlerinde ne olursa olsun her daim yanlarında olacağımızı ve onlarla her zaman gurur duyacağımızı,onlara çok güvendiğimizi ve okumanın önemini onlara uygun bir üslupla anlatalım.
Sizleri bilmem fakat bizim için oldukça zor geçecek yarın nedenine gelirse kızlarım Masal ve Nazar ayrı bir okulda,oğlumuz Gurur ayrı bir okulda okuyor ve aynı saatlerde karne alacaklar.Haliyle yarın herkes kendisinin yanında olmamızı istiyor.
Biz ilk önce oğlanın okuluna gidip çabuk,çabuk karnesini ve belgesini alıp sonrada hep beraber kızların okuluna gitmeye karar verdik.
Bu arada çok şükür çocuklarımın 3 de çok çalışkan ve zıpkın gibi çocuklar fakat şunu da belirtmeden geçemeyeceğim oğlumla maalesef çok ilgileneme sem de kızlarımın okulu ve derslerinle çok ilgili bir anneydim.
Oğluma gelince onun şansızlığı ilkokul mezunu olan annesinin onun derslerine cahil kalıp istese de yardımcı olamamasından kaynaklanıyor.
Fakat çok becerikli bir anneleri var Proje ve Performans ödevlerinde yaratıcı ve onlara yardımcı olan anneleri var.
Yarın büyük gün ben çocuklarımdan dahi çok heyecanlıyım.
40 yaşında 6,5 –8 ve 10 yaşında 3 küçük evlat sahibi bir anne olarak onlara yetememek en büyük korkum. Kalın sağlıcakla:)
